مصاحبه دکتر محمد حسین مختاری سفیر جمهوری اسلامی ایران در واتیکان با خبرنگار نشریه ایل فاتو کوتیدیانو

.

مصاحبه دکتر محمد حسین مختاری سفیر جمهوری اسلامی ایران در واتیکان

با خبرنگار نشریه ایل فاتو کوتیدیانو

دکتر مختاری در پاسخ به سوالی در ارتباط با حملات رژیم صهیونیستی و آمریکا و واکنش ایران نسبت به آن اظهار داشتند:

طبیعی است این حملات نقض آشکار اصول اساسی حقوق بین الملل، یک اقدام تجاوزکارانه و نقض قواعد آمره حقوق بین الملل می‌باشد که هیچگونه عدولی از آن‌ها ممکن نیست.

بند 4 ماده دو منشور سازمان ملل متحد، تهدید و استفاده از زور علیه تمامیت ارضی و یا استقلال سیاسی هر کشوری، از جمله به بهانه و اظهار دفاع پیشگیرانه از خود در برابر ادعای اشاعه هسته ای یا تروریسم را ممنوع کرده است. حمله نظامی آمریکا به تأسیسات هسته ای کشورمان نیز نقض آشکار اصول حقوق بین الملل است و فاقد هرگونه مشروعیت حقوقی می‌باشد.

مضافاً بر اینکه این حمله موجب نقض فاحش حقوق بین الملل بشر و حقوق بین الملل بشر دوستانه است که تبعات انسانی و زیست محیطی وسیعی در پی داشته است. عدم واکنش دفتر کمیسر عالی حقوق بشر نسبت به تجاوزات اخیر رژیم صهیونیستی و نیز به این تجاوز آمریکا که نقض حقوق بین الملل است، نه تنها مشروعیت سازمان ملل متحد بخصوص اساسی ترین و مهمترین نهاد حقوق بشری آن را تحت تاثیر قرار داده، بلکه پیامد های منفی بر حفظ نظم و امنیت بین المللی و رعایت حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بر جای گذاشته است.

ایران در برابر، این تجاوزات به دفاع پرداخت و این از نظر اصول بین المللی یک دفاع مشروع است و برای هر کشوری در صیانت از تمامیت ارضی خود برسمیت شناخته شده است. البته لازم به ذکر است، کشورمان به تنهایی و بدون کمک حتی یک کشور خارجی از خود دفاع کرد. اما در مقابل رژیم صهیونیستی با کمک آمریکا و برخی از کشور های اروپایی و نیز شماری از کشور های منطقه به طور کامل نه تنها حمایت می‌کردند، بلکه در این جنگ مستقیماً مشارکت داشتند. ایران چه در حوزه پدافند و چه آفند تنها بود و با سلاح های بومی خودش با اقتدار ایستاد و در میدان نبرد برتری خویش را به منصه ظهور رساند و دنیا را شگفت زده کرد. تسلیحات ایرانی در میدان پیکار با دشمن صهیونیستی و حامیانش، آزمایش شدند و معادلات و محاسبات دشمنان را بر هم زدند.

 

 

سوال: اسرائیل و ایالات متحده این درگیری را با ترس از توسعه بمب اتمی در ایران توجیه کرده اند. موضع رسمی جمهوری اسلامی ایران در این باره چیست؟ و پاسخ شما به این اتهامات چیست؟

 

پاسخ: برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران همواره صلح آمیز بوده و خواهد بود. ایران به همه حقوق و تعهدات بین المللی خود واقف است و در همین چارچوب به همکاری‌های خود به آژانس بین المللی انرژی اتمی ادامه داد.

بدیهی است غنی سازی در مراکز غنی سازی کشور همواره متناسب با نیازهای صلح آمیز کشور و به طور کامل زیر نظر آژانس بین المللی انرژی اتمی‌بوده است.

جمهوری اسلامی ایران همواره در چارچوب ساز و کارهای بین المللی از جمله در چارچوب همکاری سازنده با آژانس بین المللی انرژی اتمی، صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای خود را به منصه ظهور رسانیده و حتی بعد از برجام هم در بیش از 15 گزارش دبیر کل آژانس این موضوع مورد تأیید قرار گرفته است.

اساساً، تمام تأسیسات هسته ای مشمول پروتکل ها و ترتیبات خاص مرتبط است و اسناد بسیاری مبنی بر ضرورت خودداری از حمله به آنها از جمله در اسناد پایانی کنفرانس های بازنگری NPT و قطعنامه‌های آژانس وجود دارد. از جمله به موجب قطعنامه‌های 444 و 533 کنفرانس عمومی سازمان بین المللی انرژی اتمی، هر گونه حمله مسلحانه علیه تأسیسات هسته ای صلح آمیز نقض منشور ملل متحد، اساسنامه آژانس و اصول حقوق بین الملل محسوب می‌گردد.

حتی حمله به تأسیسات هسته ای نظامی‌که خطر انتشار مواد و تشعشعات خطرناک هسته ای را به دنبال دارد نیز نقض فاحش حقوق بین الملل بشر دوستانه بوده و نتیجتاً جنایت جنگی به شمار می آید.

  

سوال:اگر نیمه شب کشوری همسایه خاک سرزمینتان را بمباران می‌کرد، شما چه می‌کردید؟

پاسخ: « در روزهایی که مذاکرات غیرمستقیم در باره برنامه هسته‌ای در رم و با میانجیگری وزیر خارجه عمان در جریان بود.  ناگهان رژیم صهیونیستی با حمله ای نظامی مذاکرات را به‌ شکست کشاند؛ در این حمله شماری از فرماندهان نظامی، دانشمندان، زنان و کودکان به شهادت رسیدند. بر اساس کدام قانون سازمان ملل می‌توان چنین اقدامی را توجیه کرد؟»

سوال: پس از جنگ دوازده‌روزه چه آینده ای قابل تصور است؟

پاسخ: همان گونه که وزیر محترم امور خارجه آقای دکتر عراقچی اعلام کردند، هر وقت تجاوز به کشورمان قطع شود، آماده ایم مذاکره را ادامه دهیم. پس از پاسخ ایران به آخرین حمله آمریکا، هم واشنگتن و هم تل‌آویو خواستار توقف درگیری‌ شدند. و ما، که صرفاً در چارچوب حق دفاع مشروع  طبق اصول دینی مان و ماده ۵۱ منشور ملل متحد عمل کرده ایم، آتش‌بس را پذیرفتیم.

ایران در طول تاریخ خود، هرگز آغازگر جنگ نبوده و همواره از خود دفاع کرده است. ما همچنین انتظار محکومیت رسمی این تجاوز را  از سوی واتیکان به خصوص شخص پاپ لئون چهاردهم داریم.

سوال: نظرتان درباره تعلیق همکاری با آژآنس چیست؟

پاسخ: این تصمیمی حاکمیتی از سوی مجلس شورای اسلامی ایران است. مگر دموکراسی را فقط زمانی قبول داریم که مطابق میل مان باشد؟ وقتی آژانس انرژی اتمی‌به وظایف قانونی خود عمل نمی‌کند و رفتار های متناقض از خود بروز می دهد، چگونه می‌توان به آن اعتماد  نمود.

 

سوال:آیا می‌توان از ظرفیت واتیکان برای ایجاد صلح و ثبات در منطقه و جهان بهره گرفت؟

پاسخ: نهاد های بین المللی پس از جنگ جهانی دوم برای ایجاد نظم بین کشور ها شکل گرفتند. اما امروز جایگاه اصلی و واقعی خود را از دست داده اند. به آنچه در غزه می‌گذرد بنگرید؛ کشتار روزانه کودکان و سکوت جهانی راشاهدیم.

در چنین وضعیتی دین می‌تواند پناهگاه انسانها باشد.واتیکان می‌تواند نقش هماهنگ کننده ایفا کند.به همراه دیگر رهبران دینی برای مهار تنش ها تلاش کند.این صرفا یک پیشنهاد است.

اساساً ادیان الهی در بنیان خود دعوت به رحمت، عدالت، صلح و همزیستی مسالمت آمیز دارند. رهبران دینی می‌توانند با برجسته سازی این آموزه‌ها، در برابر خشونت ها و افراطی گری‌ها بایستند.

به نظر من رهبران دینی باید نقش فعالی در گفتگوهای بین المللی، بین فرهنگی و بین ادیانی ایفا کنند. این گفتگو ها می‌تواند به تنویر افکار عمومی جهان بینجامد و ملت ها را در پیشگیری از خشونت و جنگ طلبی دولت ها و تغییر در رویکرد ها ترغیب کند.

من معتقدم دین و رهبران دینی می‌توانند با بازگشت به معنویت اصیل، دیالوگ، اصلاح گفتمان دینی و کنش اجتماعی و اخلاقی فعال، در کاهش خشونت و ایجاد صلح و امنیت پایدار در جهان نقش آفرین باشند.

البته تنها به موعظه و بیان احکام و مسائل اخلاقی بسنده نشود بلکه بایستی دین را از حاشیه به متن جامعه بازگرداند و مسائل بیشمار مورد ابتلاء جوامع بشری را مد نظر قرار داد و با قاطعیت برای رفع مصایب و گرفتاری‌های بشریت که نوعاً حاصل رفتار های نابخردانه و مواضع غیر انسانی دولت ها است، تدبیر و چاره ای اندیشید.

باز هم تکرار می‌کنم. در عصر حاضر که خشونت، جنگ، تروریسم و بی ثباتی سیاسی در بسیاری از نقاط جهان رو به افزایش است، بازخوانی نقش دین و رهبران دینی در پیشگیری از خشونت و ترویج صلح و همزیستی مسالمت آمیز ضروری و اجتناب ناپذیر است.

رهبران دینی می‌توانند با بازتعریف نقش دین در عرصه سیاست و جامعه، از آن در جهت اصلاح گری اخلاقی بهره ببرند. بدیهی است دینی که از کرامت انسان، عدالت اجتماعی و حقوق مظلومان دفاع می‌کند، می‌تواند نیرویی برای صلح و ثبات در جهان باشد.  

https://www.ilfattoquotidiano.it/2025/06/26/iran-israele-ambasciatore-vaticano-nucleare-notizie/8039381/