زندگینامه پاپ جدید لئون چهاردهم

زندگینامه پاپ جدید

رابرت فرانسیس پرووُست۸ مه ۲۰۲۵

نخستین پاپ متعلق به فرقه آگوستینی و دومین پاپ اهل قاره آمریکا پس از پاپ فرانسیس است؛ اما برخلاف پاپ فقید، رابرت فرانسیس پرووُست ۶۹ ساله اهل ایالات متحده، در شمال این قاره به دنیا آمده است. او سپس اسقف  جنوب قاره آمریکا شد، پیش از آنکه از سوی فرانسیس به رم فراخوانده شود تا ریاست نهاد اسقف ها و کمیسیون پاپی آمریکای لاتین را بر عهده گیرد. وی نزدیک به سی سال در پرو به عنوان مبلغ مذهبی خدمت کرد که هشت سال و نیم از آن را به‌عنوان اسقف بود.

پاپ جدید نام «لئون چهاردهم» را برگزیده است، وی در ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۵ در شیکاگو، ایالت ایلینوی، از پدری با ریشه‌های فرانسوی و ایتالیایی به نام لویی ماریوس پرووست و مادری با اصالت اسپانیایی به نام میلدرد مارتینز متولد شد. دو برادر به نام‌های لویی مارتین و جان جوزف دارد. دوران کودکی و نوجوانی را در ایالات متحده گذراند، ابتدا در حوزه علمیه کوچک پدران آگوستینی تحصیل کرد و سپس در دانشگاه ویلانوا در پنسیلوانیا، که در سال ۱۹۷۷ موفق به دریافت مدرک ریاضیات شد و همچنین در آنجا فلسفه آموخت. در همان سال در سنت لوئیس وارد دوره نوآموزی فرقه سنت آگوستین شد و در ۲ سپتامبر ۱۹۷۸ نذر اولیه خود را ادا کرد و در ۲۹ اوت ۱۹۸۱ نذر نهایی خود را به‌جا آورد.

او تحصیلات الهیات را در دانشکده الهیاتی کاتولیک شیکاگو گذراند و در ۲۷ سالگی برای تحصیل در رشته حقوق کلیسایی به دانشگاه پاپی سنت توماس آکویناس (آنجلیکوم) در رم فرستاده شد. در همین شهر، در ۱۹ ژوئن ۱۹۸۲ توسط اسقف ژان ژادو، رئیس وقت شورای پاپی امور غیرمسیحیان (امروزه نهاد گفت‌وگوی بین ادیانی)، در کالج آگوستینی سانتا مونیکا به مقام کشیشی رسید.

پرووُست در سال ۱۹۸۴ مدرک کارشناسی ارشد حقوق کلیسایی گرفت و سال بعد، در حالی که در حال نگارش پایان‌نامه دکترای خود بود، به مأموریت آگوستینی در چولوکاناس، پیورا، در پرو اعزام شد (۱۹۸۵-۱۹۸۶). در سال ۱۹۸۷، پس از دفاع از پایان‌نامه دکتری خود با عنوان «نقش رهبر محلی در فرقه آگوستینی»، به‌عنوان مدیر جذب داوطلبان روحانی و مسئول امور تبلیغی فرقه در ایالت ایلینوی منصوب شد.

در سال بعد، او به مأموریت تربیتی در تروخییو در پرو پیوست و مسئول آموزش متقاضیان روحانی در سه ناحیه چولوکاناس، ایکیتوس و آپوریمک شد. طی ۱۱ سال، وظایف مختلفی را بر عهده داشت: سرپرست جامعه آگوستینی‌ها (۱۹۸۸–۱۹۹۲)، مدیر آموزشی (۱۹۸۸–۱۹۹۸)، استاد نذردهندگان (۱۹۹۲–۱۹۹۸)، داور کلیسایی (۱۹۸۹–۱۹۹۸)، و استاد حقوق کلیسایی، پاتریستیک و اخلاق در حوزه علمیه بزرگ سن کارلوس و سن مارسل. هم‌زمان مسئولیت شبانی کلیسای «بانوی ما، مادر کلیسا» را بر عهده گرفت که بعدها به‌نام سنت ریتا تبدیل به یک کشیش رسمی‌شد. او همچنین بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۹ سرپرست خلیفه گری «بانوی ما از مونسرات» نیز بود.

در سال ۱۹۹۹ به‌عنوان رئیس استانی فرقه آگوستینی در ایلینوی انتخاب شد و دو سال و نیم بعد، در مجمع عمومی فرقه، به‌عنوان رهبر کل آگوستینی‌ها انتخاب و در سال ۲۰۰۷ برای دور دوم تأیید شد. همان سال، پاپ بندیکت شانزدهم را در سفر به پاویا و زیارت قبر سنت آگوستین همراهی کرد.

در ۲۸ اوت ۲۰۱۳، در پایان دوره رهبری خود در کلیسای سنت‌آگوستینو به رم رفت.در اکتبر همان سال، به شیکاگو بازگشت و مسئول آموزش در صومعه سنت آگوستین شد. در ۳ نوامبر ۲۰۱۴، از سوی پاپ فرانسیس به‌عنوان اسقف کلیسای تاریخی سوفار و ناظر موقت اسقفی در چیکلایو (پرو) منصوب شد. وی در ۷ نوامبر وارد این سمت شد و در ۱۲ دسامبر، روز جشن بانوی ما از گوادالوپه، توسط اسقف سبز در کلیسای جامع سنت ماری به مقام اسقفی رسید.

در ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۵، به‌عنوان اسقف دائمی چیکلایو منصوب شد و در مارس ۲۰۱۸ به‌عنوان معاون دوم کنفرانس اسقفی پرو انتخاب شد. در آن نهاد همچنین عضو شورای اقتصادی و رئیس کمیسیون فرهنگ و آموزش بود.

در سال ۲۰۱۹، پاپ او را به عضویت شورای کشیشان و در سال ۲۰۲۰ به عضویت شورای اسقفان درآورد. در همان سال، در ۱۵ آوریل، همچنین به‌عنوان ناظر موقت اسقفی در دیوسس کالائو منصوب شد.

در ۳۰ ژانویه ۲۰۲۳، پاپ فرانسیس وی را به‌ عنوان رئیس نهاد اسقف هاا و رئیس کمیسیون پاپی آمریکای لاتین به رم فراخواند و او را به درجه اسقف اعظم ارتقا داد. سپس در ۳۰ سپتامبر همان سال، او را به مقام کاردینالی ارتقا داد و دیاسپورای سانتا مونیکا را به او سپرد. در این مراسم، پرووست به‌عنوان نخستین نفر از کاردینال‌های جدید، پیام خوش‌آمد به پاپ را بیان کرد. در ۲۸ ژانویه ۲۰۲۴، رسماً این دیاسپورا را برعهده گرفت و به‌عنوان رئیس نهاد در سفرهای پاپ فرانسیس و هر دو جلسه مجمع عمومی درباره «سینودالیت» شرکت کرد. این نشست‌ها در اکتبر ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ برگزار شدند. او پیش‌تر به‌عنوان رهبر آگوستینی‌ها و نماینده اتحادیه رهبران فرقه‌های مذهبی نیز در سینودها تجربه داشت.

در ۴ اکتبر ۲۰۲۳، او به عضویت نهادهای تبلیغ انجیل (بخش کلیساهای نوظهور و اولین بشارت)، آموزه ایمان،  کلیساهای شرقی، کشیشان، نهادهای زندگی وقف‌شده و جوامع زندگی رسولی، فرهنگ و آموزش، متون حقوقی، و کمیسیون پاپی دولت شهر واتیکان درآمد.

در نهایت، در ۶ فوریه سال جاری میلادی، از سوی پاپ آرژانتینی، به درجه کاردینالی ارتقا یافت و عنوان اسقف کلیسای حومه رمِ آلبانو به او اعطا شد.